Smoki są esencją i podstawą bytu Targaryenów. Poznaj lepiej te fascynujące stworzenia: ich zwyczaje, wygląd i jeźdźców wraz z podziałem na frakcje w uniwersum stworzonym przez George’a R. R. Martina. Jakie smoki możemy tam poznać?
Uwaga: poniższy tekst zawiera spoilery z serialu „Ród Smoka”. Jeśli chcesz ich uniknąć, przejdź na Kroniki Światów – strona główna. Stamtąd swobodnie trafisz na bezpieczniejsze tereny!
Smoki – początek historii
Smoki zna niemal każdy. Pojawiają się w wielu mitach, legendach, filmach, grach i książkach. W „Pieśni Ognia i Lodu” stanowią największą siłę. W opowieści George’a R. R. Martina smoki zostały po raz pierwszy ujarzmione przez mieszkańców Valyrii. Przez setki lat pielęgnowali tę niezwykłą więź i nauczyli się wykorzystywać zionące ogniem gady do transportu i wojny. Ale wszystko ma swój koniec.
Każdy lud Essos musiał ugiąć kolana przez mieszkańcami Valyrii i ich smokami, w tym również przed Targaryenami. Ci ostatni dodatkowo zdołali przejąć wyspę należącą do Westeros i osiedlić się na niej, a nazwali ją Smoczą Skałą. W tym czasie nadeszła Zagłada. Nie wiadomo, czym dokładnie była ani co ją spowodowało. Pewne jest tylko, że zebrała straszliwe żniwo. Valyria upadła, a wraz z nią zginęły wszystkie żyjące smoki.
Wszystkie, poza tymi, które Targaryenowie zabrali na Smoczą Skałę. Ponownie rozpoczęli ich hodowlę, podbijając kolejne terytoria. Król Aegon I Targaryen uświadomił sobie, że z ich pomocą może stworzyć spójne i jednolite królestwo. Wykorzystywał je na największą skalę w historii, ale ostatecznie jego trudy zostały zniweczone przez wojnę domową Targaryenów.
Jak wygląda smok?
Smoki potrafią znacznie się od siebie różnić. W „Rodzie Smoka” są one latającymi gadami o różnobarwnym umaszczeniu. Ich kły i pazury są niezwykle ostre. Skrzydła zbudowane są z twardej błony połączonej ze szkieletem, dzięki czemu są również wykorzystywane jako przednie nogi. Od ich głowy, przez grzbiet, aż po czubek ogona biegną kostne grzebienie.
Kości smoków są czarne jak onyks, co jest spowodowane dużą ilością znajdującego się w nich żelaza. Jednak w serialu „Gra o tron” przybrały bardziej tradycyjną, białą barwę.
Całe ciało smoków pokryte jest łuskami, które grubieją i twardnieją wraz z wiekiem gada. W znacznej mierze są one odporne na ogień, co jest niezwykle istotne, jako że właśnie tym żywiołem plują smoki. Nie są jednak ognioodporne – szczególnie ich skóra i mięśnie. Ogień świeżo wyklutego stworzenia nie jest przeraźliwy – może poparzyć czy podpalić stos siana, ale niewiele więcej. Problem w tym, że smoki szybko rosną. Wkrótce ich ogień może strawić zwierzęta, ludzi, a nawet stal i kamienne mury zamków.
Jeśli zaś chodzi o wielkość smoków… po wykluciu się z jaja są wielkości kota. Ale rosną przez całe życie, aż do śmierci. Ta z kolei, jako że smoki wykorzystywane są do walk, rzadko następuje w sposób naturalny. Dlatego też nie wiadomo dokładnie, jak duże ostatecznie mogą być i jak długo żyją. Z pewnością jednak czas ten przekracza 200 lat.
Istotna jest przy tym właśnie wiadomość, że smoki rosną przez całe swoje życie. W związku z tym z czasem stają się zbyt ciężkie, by wzbić się w powietrze. A to uniemożliwia podróże, polowania… i życie.
Jednym z najstarszych żyjących smoków w „Rodzie Smoka” była smoczyca Vhagar, budząca przerażenie i szokująca swoimi rozmiarami. Zamek przy niej nie wydawał się już masywną konstrukcją zdolną zapewnić jakąkolwiek ochronę. Dożyła ok. 180 lat i zginęła w czasie Tańca Smoków. Nie dorównywała jednak 220-letniemu Balerionowi.
Jakie smoki są w „Rodzie Smoka”?
Frakcje Czarnych i Zielonych stoją po przeciwnych stronach barykady w domowej wojnie Targaryenów, nazywanej Tańcem Smoków. Jest to bardzo poetyckie określenie niezwykle brutalnych wydarzeń. Doprowadziła ona do śmierci nie tylko niezliczonych ludzi, ale również sprowadziła zagładę na smoki. Odrodziły się one dopiero w wydarzeniach przedstawionych w „Grze o tron”, gdy 3 smocze jaja trafiły do Daenerys Targaryen.
Jakie smoki mają Czarni?
Frakcja Czarnych ma zdecydowanie więcej smoków niż druga strona konfliktu. Poniżej znajduje się zestawienie smoków, które były, ale też tych, które zginęły.
- Caraxes – często nazywana Krwawą Żmiją. Budzący respekt, lekko zdeformowany smok o czerwonawej barwie. Początkowo należał do Aemona Targaryena, a później jego jeźdźcem został Daemon Targaryen. Caraxes zginął w czasie wojny domowej Taragaryenów, walcząc z dużo potężniejszym od siebie Vhagarem. Caraxes jest wyjątkowo przebiegła w bitwie, a jej krzyk mrozi krew w żyłach – jest to spowodowane przesuniętą przegrodą nosową.
- Arrax – młody i niedoświadczony smok. Jego ostatnia podróż odbyła się, gdy Lucerys Velaryon ruszył z misją dyplomatyczną. Smok i jeździec zostali wtedy zabici przez Vhagara.
- Syrax – stosunkowo młody smok należący do Rhaenyry Targaryen. Łagodny charakter i złocista barwa łusek sprawiały, że wyglądał imponująco – nawet przy swoich niewielkich rozmiarach. Jej imię pochodzi od boginii starej Valyrii.
- Meleys – Czerwona Królowa należąca do Rhaenys Targaryen. To właśnie ją można podziwiać, kiedy przebija się przez kamienną posadzkę podczas koronacji Aegona II. Meleys, pomimo swoich imponujących rozmiarów, jest najszybszym smokiem w Westeros.
- Vermax – smok należący do Jahaerysa Velaryona. Na początku serii był młody, a pod koniec 1 sezonu był już gotowy do pierwszej wyprawy. To właśnie na nim młody książę poleciał z misją dyplomatyczną do Starków i Arrynów.
- Morski Dym – niebieskawy smok z odcieniami szarości o średnich rozmiarach. Jego jeźdźcami byli Laenor Velaryon, a następnie Addam Velaryon.
- Tyraxes – młody smok dosiadany przez Joffreya Velaryona. Jest jednak zbyt słaby, by wziąć udział w wojnie domowej.
- Księżycowa Tancerka – bardzo mała smoczyca, swoimi rozmiarami zbliżona do rumaka. Należy do Baeli Targaryen. Ma bladozieloną barwę, a jej skrzydła, grzebień i rogi mienią się perłowym blaskiem. Swoje małe rozmiary nadrabia niesamowitą zwinnością.
- Owcokrad – przez dziesiątki lat dziki smok, który ostatecznie został oswojony przez Nettles. Oboje przeżyli Taniec Smoków, a legenda głosi, że odnaleźli Daemona Targaryena i wspólnie zniknęli. Nettles i Owcokrad ostatni raz byli widziani 3 lata po zakończeniu wojny domowej, gdy kierowali się w stronę Gór Księżycowych.
Jakie smoki mają Zieloni?
O połowę mniej smoków mają Zieloni, bo tylko 4 osobniki. Ale za to jakie!
- Vhagar – początkowo dosiadała go królowa Visena Targaryen, następnie Laena Velaryon, a ostatecznie Aemond Targaryen. Jest to najstarszy znany żyjący smok, a co za tym idzie – również najpotężniejszy. Viserys określił Vhagar jako smoka zbyt dużego na ten świat. I nie sposób się z nim nie zgodzić. Ok. 180-letni smok z trudem już odrywał się od ziemi.
- Dreamfyre – błękitna smoczyca o srebrzystych skrzydłach należąca do Helaeny Targaryen. Doświadczona w boju, ponieważ brała udział w wojnach za panowania poprzednich królów.
- Sunfyre – złocisty smok o różowych błonach skrzydeł ujeżdżany przez Aegona II. Uznawana jest za jedną z najpiękniejszych bestii ziejących ogniem.
- Tessarion – Niebieska Królowa. Należy do księcia Daerona Targaryena. George R. R. Martin zdradził, że zarówno smoczyca, jak i jej jeździec, prawdopodobnie zadebiutują w 2. sezonie „Rodu Smoka”. W końcu Otto Hightower chce ich zwerbować do wojny z Czarnymi.
Pozostałe smoki
Smoki są nie tylko u Czarnych i Zielonych. Chociaż co prawda nie ma ich nikt inny, to są też takie, o których opowiadają historie oraz… dzikie smoki. Takie, które nie mają jeźdźców. Są nieprzewidywalne i można próbować je oswoić, ale jest to wyjątkowo ryzykowne. W końcu to smoki. Mogą zwęglić i spopielić w ułamku sekundy.
- Balerion – w „Rodzie Smoka” pozostały po nim już tylko opowieści i… czaszka. Najstarszy i największy ze smoków, dający pewne pojęcie o długości ich życia. Miał 220 lat, gdy umarł z przyczyn naturalnych. Nie wiadomo jednak, czy jest to limit wieku tych potężnych gadów. Czarny Strach (imię jak najbardziej trafne) należał do króla Aegona Targaryena, króla Maegora I Targaryena, a na koniec do króla Viserysa Targaryena.
- Meraxes – należał do królowej Rhaenys Targaryen. Urodził się na Smoczej Skale w czasach, gdy Aegon Zdobywca nie rozpoczął jeszcze wielkich wojen. Zginął niewiele później.
- Morghul – związał się z księżniczką Jaehaerą Targaryen. Zginął w Królewskiej Przystani rok po śmierci króla Viserysa I Targaryena.
- Żywe Srebro – srebrzysty smok należący do Aenysa I Targaryena, a później do Aegona Targaryena. Został zabity przez Baleriona.
- Shrykos – dosiadał go książę Jaeharys Targaryen. I tak jak Morghul, zginął w czasie zamieszek w Królewskiej Przystani.
- Chmura – ten pechowy smok tylko raz wzniósł się w powietrze ze swoim jeźdźcem. Zginął w młodości podczas Tańca Smoków.
- Vermithor – Brązowa Furia, smok niegdyś należący do króla Jaehaerysa I Targaryena. W 2. sezonie „Rodu Smoka” dosiądzie go Hugh Hammer – ten sam kowal, który prosił króla Aegona o zapłatę za pracę przed wykonaniem broni. Walczy po stronie Czarnych, ale ostatecznie zdradza ich przechodząc na stronę Zielonych. Próbuje przy tym zdobyć koronę dla siebie.
- Srebrnoskrzydła – smukła srebrzysta smoczyca, dosiadana kiedyś przez królową Alysanne Targaryen. W czasie Tańca Smoków trafia do Ulfa Białego, który współpracuje z Hughem Hammerem.
- Poranek – należący do Rhaeny Targaryen smok, który wykluł się w czasie Tańca Smoków. Był zbyt młody i słaby, by wziąć udział w wojnie domowej.
- Kanibal – dziki czarny smok z zielonymi oczami. Nie wiadomo, w jakim jest wieku, ale z pewnością jest najstarszy wśród dziko żyjących smoków. W czasie wojny domowej miał ok. 100 lat. Zdołał przeżyć Taniec Smoków, ale później zniknął bez śladu. Kanibalem został nazwany przez to, że miał nawyk zjadania martwych smoków, świeżo wyklutych smocząt oraz smoczych jaj.
- Szary Duch – dziki smok, o którym niewiele wiadomo. Zginął podczas Tańca Smoków zabity przez Sunfyre.
- Bezimienny smok – nie zdążył otrzymać imienia. Wykluł się z jaja należącego do Laeny Velaryon i od razu ją zaatakował. Został przez to zabity przez lorda Oakenfista.
- Ostatni smok – ta smoczyca również nie otrzymała imienia. Narodziła się 22 lata po Tańcu Smoków i zginęła niedługo później. Jej łuski miały zieloną barwę, ale smoczyca była chorowita, słaba i skarłowaciała. Krążą legendy, że otruł ją Aegon III, nazywany też Zgubą Smoków. Był to ostatni znany ludzkości smok – aż do czasów Daenerys Targaryen.
- Legendarne smoki – tajemnicze gady, które pojawiają się w opowieściach. Według tych mitów, Balerion niekoniecznie był największym smokiem w historii.
Na koniec ciekawostka: Daemon Targaryen śpiewał kołysankę Vermithorowi. W sieci pojawiło się jej tłumaczenie i brzmi ono następująco:
Ziejący ogniem,
Skrzydlaty przwódca,
Ale dwie głowy trzeciej śpiewają,
Z mojego głosu ognie przemówiły,
I cena została zapłacona
Magią krwi.
Płomiennymi słowami,
Czystymi oczami,
Aby związać trójkę,
Tobie śpiewam.
Zbieramy się jako jedno
I z trzema głowami
Polecimy, jak nam przeznaczono,
Pięknie, swobodnie.
W ten sposób Daemon próbował obłaskawić smoka należącego do jego dziadka i przygotować na nowego jeźdźca. Dla Czarnych miało to wielkie znaczenie, ponieważ Vermithor był jedynym smokiem, który dorównywał swoją wielkością Vhagarowi.
Liczba smoków, jakie pokazuje nam George R. R. Martin i serial „Ród Smoka” jest całkiem pokaźna. Aż 26 unikalnych gadów ze swoją własną historią. Z oczywistych względów część z nich nie została (i nie zostanie) pokazana w produkcji. Same bestie jednak są znakomitą inspiracją. I nawet pomimo tego, że nie są rzeczywiste, robią ogromne wrażenie.
