Vhagar była smoczycą należącą do rodu Targaryenów. Był to najpotężniejszy gad w „Rodzie Smoka” i jeden z najsilniejszych w całej historii. Tutaj poznasz dokładny wiek Vhagar i wszystkie sekrety tego niezwykłego smoka, którego imię nadane zostało na cześć jednego z bogów Starej Valyrii.
Uwaga: od rozdziału „Lady Laena Valeryon” pojawiają się spoilery z „Rodu Smoka”.
Jak wygląda Vhagar?
W książkach niewiele zostało powiedziane o wyglądzie Vhagar, poza tym, że jest jednym z najdłużej żyjących i najpotężniejszych smoków. Jednak kwestia ta została skonsultowana z George R.R. Martinem, który oznajmił, że smoczyca miała jasnozielone oczy i brązowe łuski z lekkim dodatkiem zielonych i niebieskich akcentów.
Ze względu na swój wiek, Vhagar była ogromną smoczycą. Największą z żyjących. Sam przejazd konny wzdłuż jej szyi zajmował trochę czasu, o czym mówił Tyrion Lannister w „Grze o tron”. Jej płomienny oddech mógł niszczyć mury zamków i rozpuszczać zbroje rycerzy.
Istotne jest też doświadczenie bojowe Vhagar. Jest to weteranka setek bitew przeprowadzonych przez Targaryenów na przestrzeni blisko 200 lat. A zaczęło się od Aegona Zdobywcy w czasach Podboju.
Historia Vhagar – od wyklucia do śmierci
Vhagar wykluła się z jaja na Smoczej Skale w czasie Stulecia Krwi. Została nazwana na cześć jednego z bogów Starej Valyrii. Jej pierwszą jeźdźczynią była Visenya Targaryen – żona i starsza siostra Aegona I Targaryena. I tak zaczęła się długa historia niezwykłej smoczycy.
Vhagar i Aegon I Targaryen
Początki Podboju Aegona I Targaryena były burzliwe, a Vhagar brała w nich aktywny udział. Już przy pierwszym zejściu na ląd w Westeros, Aegon rozpoczął militarne działania. Pokaz siły Vhagar, a wtedy przecież jeszcze młodego i niedoświadczonego smoka, miał miejsce, gdy Visenya spaliła dachy zamku Stokeworth.
Następnie odbyła się koronacja Aegona I Targaryena. Flota statków pod przywództwem Daemona Velaryona ruszyła na podbój Gulltown, a Visenya towarzyszyła im na Vhagar. Flota Targaryenów została zniszczona przez Arrynów, ale ich radość trwała krótko. Kiedy z nieba spadła na nich Vhagar, po okrętach nie został żaden ślad.
Po tej demonstracji i upewnieniu się, że flota Targaryenów jest bezpieczna, Visenya zebrała przysięgi wierności od lokalnych lordów. Misja zakończyła się sukcesem, a królowa dołączyła do swojego rodzeństwa, gdzie połączyła się z armią Aegona Zdobywcy. Przeprowadzona przez nich Bitwa na Polu Ognia przeszła do historii. Była to jedyna bitwa, gdzie wykorzystano wszystkie 3 smoki:
Nie trzeba dodawać, że ród Targaryenów odniósł zwycięstwo. Nikt nie był w stanie stanąć na drodze armii wspieranej przez potężne smoki.
Armia skierowała się następnie na północ, rzucając wyzwanie Królowi Północy Torrhenowi Starkowi. Tutaj jednak obeszło się bez rozlewu krwi, ponieważ Starkowie klęknęli przed Targaryenami i przysięgli im wierność. W ślad za Starkami, poddali się również Arrynowie dowodzeni przez Sharrę Arryn.
Pierwsza wojna w Dorne i śmierć smoka
Dornijska Wojna została zapoczątkowana przez Aegona I Targaryena i trwała przez 9 lat. Podczas niej zginęła Rhaenys Targaryen i Meraxes – zostali zestrzeleni przez skorpiona w Hellhot. To doprowadziło do zaognienia konfliktu i rozpoczęcia czasu, który został nazwany Gniewem Smoka.
W tym czasie Visenya i Aegon w akcie zemsty spalili niemal wszystkie dornijskie twierdze. Niemal – ponieważ Targaryenowie nie zaatakowali jedynie Słonecznej Włóczni. Prawdopodobnie dlatego odmówili ataku, że w tej twierdzy pojawiły się skorpiony. Jedyne maszyny, które były w stanie zabić smoka. Plotka głosiła również, że w ten sposób król Aegon I Targaryen chciał skłócić inne rody z panującymi w Słonecznej Włóczni Martellami.
Aenys I i Maegor I
Niedługo po tych wydarzeniach zmarł Aegon I Targaryen. Jego następcą był Aenys I Targaryen, który mianował Aegona księciem Smoczej Skały. Nie spodobało się to Visenyi, która wsiadła na grzbiet Vhagar i odleciała na Smoczą Skałę, gdzie niedługo później dołączył do niej Aenys. Zmarł rok później.
W tych wydarzeniach Visenya dostrzegła szansę. Poleciała do Pentos, ponieważ to właśnie tam wygnany został jej syn, Maegor. I to właśnie on przejął koronę na Smoczej Skale. Rządy jednak nie były łatwe, a ludzie sprzeciwiali się nowemu władcy. Wzbudzili tym gniew Visenyi, która z pomocą Vhagar spaliła siedziby rodów:
- Blanetree,
- Terrick,
- Deddings,
- Lychester,
- Wayn.
Z kolei Maegor dosiadł Baleriona i spalił siedziby rodów:
- Broom,
- Doggett,
- Falwell,
- Lorch,
- Myatt.
Wszystko to stało się w ciągu zaledwie 1 nocy. W 43 roku, czyli rok po tych wydarzeniach, zagrozili spaleniem Starego Miasta w odpowiedzi na działania podejmowane przez Wielkiego Septona. Ten jednak zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach. Lord Martyn Hightower wpuścił do miasta Targaryenów wraz z Balerionem i Vhagar, co uratowało miasto przed zniszczeniem. Rok później na Smoczej Skale zmarła Visenya, a Vhagar została bez jeźdźca.
Jaehaerys I i smok Vhagar
Po śmierci Visenyi Vhagar nie miała jeźdźca przez kolejnych 29 lat. Przesiadywała na Smoczej Skale i w Królewskiej Przystani. Z czasem jej nowym jeźdźcem stał się Baelon Waleczny. Ich pierwszą wspólną podróżą było dołączenie do Caraxes i Vermithora. Potężne 3 smoki Targaryenów spaliły całą dornijską flotę, która próbowała rzucić wyzwanie Targaryenom.
Kolejnych 11 lat minęło we względnym spokoju, a w 94 roku ze starości zmarł Balerion. Tym samym Vhagar stała się ostatnim z 3 smoków Targaryenów, które brały udział w Podboju Aegona I Targaryena. Po 7 latach Vhagar ponownie straciła jeźdźca, gdy zmarł Baleon Waleczny.
Lady Laena Valeryon – spoilery
Tutaj już wkraczamy w wydarzenia znane z „Rodu Smoka” – uwaga na spoilery. Jeźdźczynią Vhagar stała się lady Laena Velaryon. To właśnie ona poślubiła księcia Daemona Targaryena dosiadającego Caraxes. Wspólnie polecieli do Pentos, Volantis, Qohor i Norvos, gdzie tłumy ludzi zbierały się, żeby podziwiać piękne i potężne smoki.
Rok później, w 116 roku, na świat przyszło dziecko Laeny i Daemona, a para zbliżyła się do Rhaenyry Targaryen dosiadającej Syrax. Niestety Laena zmarła niedługo później, a nowym jeźdźcem smoka został Aemond Targaryen.
Taniec Smoków
W 129 roku Vhagar była już prawie tak duża jak Balerion i budziła prawdziwą grozę. Do tego sytuacja na dworze zaczęła się komplikować, a w rodzie Targaryenów nastąpił rozłam prowadzący do wojny domowej, zwanej Tańcem Smoków. Aemond poleciał na Vhagar do lorda Borrosa Baratheona, u którego zdobył poparcie dla króla Aegona II Targaryena. Niewiele uprzedził też przy tym Lucerysa, syna Rhaenyry, który przyleciał w tym samym celu.
Kiedy Lucerys wracał do domu, Aemond postanowił dosiąść Vhagar i nastraszyć chłopaka. Arrax był młodym i niedoświadczonym smokiem, który próbował walczyć z Vhagar. Z kolei Aemond stracił panowanie nad swoim smokiem, w wyniku czego Vhagar zabiła Arrax i jej jeźdźca.
Kolejna bitwa Vhagar rozegrała się nad Rook’s Rest. Tutaj wydarzenia z serialu i książki nieco się rozbiegają, ale efekt końcowy jest podobny. W wyniku walki 3 smoków król Aegon i Sunfyre zostali bardzo poważnie ranni, a Rhaenys i Meleys nie przeżyli starcia. Vhagar odniosła tylko niewielkie obrażenia. Opisy w książce wskazują, że Meleys byłaby zdolna do rzucenia wyzwania Vhagar, a nawet do jej pokonania. Ale nie miała szans w walce z 2 smokami. Aegon II Targaryen był niezdolny do dalszego sprawowania władzy. Aemond został regentem.
Nowy dowódca Zielonych uznał, że największe zagrożenie stanowi dla nich Daemon Targaryen przebywający w Harrenhal. Dlatego postanowił nie zwlekać. Zebrał zbrojnych z Królewskiej Przystani, dosiadł Vhagar i wyruszył na wojnę. Aemond nie przewidział tylko jednego – że Daemon przewyższa go sprytem i doświadczeniem.
Daemona i Caraxes już dawno nie było w Harrenhal. Tak samo jak jego armii. Zostały tylko puste mury zamku. Był to plan zwabienia Zielonych do Harrenhal i osłabienia obrony Królewskiej Przystani. Plan, który udał się w całości. Królewska Przystań upadła.
Aemond postanowił wyruszyć na bitwę w ramach czystej zemsty. Poleciał na Vhagar sam, bez innych smoków czy żołnierzy. Spalił niemal całe Dorzecze, zaczynając od Harrenhal. Ta decyzja, podjęta pod wpływem impulsu i wściekłości, okazała się zgubna dla Zielonych. Armia pozostawiona bez protekcji Vhegar została rozgromiona przez Czarnych pod przywództwem Rhaenyry.
Śmierć Vhagar
Vhagar budziła strach w całym Dorzeczu. Aemond nie mając już żadnych szans na wygranie wojny, postanowił siać czysty terror i zniszczenie. Daemon na Caraxie i Nettles na Owcokradzie zostali wysłani w celu powstrzymania tych ataków. Nie byli jednak w stanie odnaleźć Aemonda i Vhagar.
Ostatecznie Daemon Targaryen wysłał wiadomość do Aemonda, że wraz z Caraxes czeka w Harrenhal. Po 4 dniach Aemond i Vhagar zjawili się na niebie nad ruinami zamku. Rozpoczęła się dramatyczna walka 2 smoków i ich jeźdźców. Jej końcowy efekt był tragiczny, ponieważ zginęli… wszyscy. Kiedy Caraxes złapał zębami Vhagar za szyję, Daemon wykorzystał chwilę zbliżenia i przeskoczył do Aemonda, wbijając mu Mroczną Siostrę prosto w oko. Cała czwórka runęła do jeziora.
Przynajmniej według oficjalnej wersji, ponieważ pojawiły się też pogłoski, że Nettles odnalazła rannego Daemona i wspólnie ruszyli na północ. Mieli pozostawić za sobą wszelkie problemy i spory, a ich celem było jedynie odnalezienie upragnionego spokoju. W momencie śmierci, Vhagar miała już 181 lat. W ten sposób odszedł ostatni smok pamiętający wielki Podbój Aegona Zdobywcy.
Vhagar w „Grze o tron”
Kilka lat po zakończeniu Tańca Smoków, czyli wojny domowej Targaryenów, szczątki Vhagar i jej jeźdźca zostały wydobyte z jeziora. Nie wiadomo co się później z nimi działo, ale ostatecznie trafiły do Czerwonej Twierdzy wraz z czaszkami kilkunastu innych smoków. W 298 roku miał miejsce ślub Cersei z Robertem. To właśnie wtedy Tyrion Lannister zobaczył czaszkę Vhagar znajdującą się w piwnicy Czerwonej Twierdzy.
Rok później Daenerys Targaryen nadała imiona po legendarnych smokach 3 swoim statkom. Były to:
- Vhagar,
- Meraxes,
- Balerion.
Tym sposobem oznajmiła światu, że smoki powróciły, a ona zamierza odzyskać to, co przed laty utracili Targaryenowie.
Jeśli szukasz kompletnego spisu smoków występujących w „Rodzie Smoka”, to znajdziesz go w naszym artykule: Poznaj wszystkie gady.
