Przejdź do treści

Sunfyre – historia złotego smoka Aegona II Targaryena

Sunfyre jest pięknym, złotym smokiem. To właśnie na jego cześć na złoto przerobiono trójgłowego smoka Targaryenów w herbie Aegona. Poznaj lepiej to niezwykłe stworzenie i jego historię.

Uwaga: w tekście pojawiają się spoilery z „Rodu Smoka”.

Jak wygląda Sunfyre?

Nie bez powodu uważa się, że Sunfyre jest jednym z najpiękniejszych smoków, jakie dane było widzieć ludziom. Jego łuski mienią się barwą czystego złota, a błony skrzydeł są bladoróżowe. Ten widok zachwyci każdego. Szczególnie wtedy, gdy smok kąpie się w promieniach słońca.

Sunfyre jest potężnym i silnym smokiem, choć wielkością nie dorównuje starszym osobnikom, które możemy podziwiać w „Rodzie Smoka”.

Narodziny smoka

Dokładna data narodzin Sunfyre nie jest znana. W 120 roku (9 lat przed Tańcem Smoków) uznawany był za młodego smoka. Wiadomo, że wykluł się ze smoczego jaja na Smoczej Skale i jest nieco starszy od Tessariona, znanego jako Błękitna Królowa. Przed 120 roku Sunfyre nawiązał silną więź z Aegonem Targaryenem.

Sunfyre podczas Tańca Smoków

Do czasu Tańca Smoków Sunfyre nie brała udziału w większych potyczkach i prowadziła dość spokojne życie. Dopiero nad Rook’s Rest przeszła swój prawdziwy chrzest bojowy, choć był on dla niej tragiczny w skutkach. Wraz z Aegonem walczyła przeciwko Rhaenys i Meleys – i przegrała. Vhagar z Aemondem dokończyli jej dzieło, zabijając przedstawicielkę Czarnych.

Meleys zacisnęła kły na szyi Sunfyre, a w tym czasie spadł na nie Vhagar. Ostatecznie Rhaenys i Meleys zginęli, Vhagar został lekko ranny, a Sunfyre… jego sytuacja stała się niezwykle ciężka. Tak samo zresztą, jak dosiadającego go Aegona.

Aegon I Targaryen został przeniesiony do Królewskiej przystani, gdzie powoli dochodził do siebie. Jego obowiązki przejął regent Aemond Targaryen. Sunfyre została na polu bitwy. Jej skrzydło było połowicznie rozerwane przez co nie mogła latać. Sir Criston Cole rozstawił wokół niego ludzi, żeby strzegli go, dopóki nie wyzdrowieje. Początkowo karmili go poległymi żołnierzami, a następnie przyprowadzali cielęta i owce przeznaczone na pożarcie.

Sunfyre w lesie pomiędzy drzewami

Nie zdołali jednak zapewnić całkowitego bezpieczeństwa królewskiemu smokowi. Walys Mooton przeprowadził szybki i skuteczny atak na Rook’s Rest i wyzwolił zamek z rąk Zielonych. Następnie poprowadził ludzi, aby dobić rannego Sunfyre. Smok jednak miał jeszcze na tyle siły, że zabił około 60 ludzi, w tym Wylesa, a po 2 tygodniach zniknął bez śladu. Jego skrzydło zrosło się pod nienaturalnym kątem, ale mógł latać, choć stracił wiele ze swojej gracji.

Koszmar na Smoczej Skale

Królewska Przystań upadła, a król Aegon II Targaryen został ewakuowany. Ukrył się na jednej z wysp znajdujących się w pobliżu Smoczej Skały. Tam doszły go słuchy o tym, że niedaleko widziano 2 smoki walczące o truchło trzeciego gada. Jeden z nich miał być złoty. Pojawiły się przypuszczenia, że Sunfyre wrócił do miejsca swoich narodzin lub wyczuł wyjątkowo trudną sytuację, w której znalazł się Aegon.

Szybko okazało się, że Sunfyre zabiła Szarego Ducha – tajemniczego dzikiego smoka żyjącego w pobliżu Smoczej Skały. Choć niektórzy twierdzili, że Sunfyre nie zdołałby tego dokonać, a śmierć dzikiego smoka spowodowana była atakiem Kanibala, czyli 1 z 3 dziko żyjących i niezrzeszonych smoków.

Mimo wszystko Aegon postanowił wyruszyć na poszukiwanie swojego smoka. I misja zakończyła się sukcesem. Król zaopiekował się Sunfyre i codziennie na niej latał, żeby odzyskała swoją kondycję. Jednak nie dało się ukryć, że w pełni już nigdy nie wydobrzeje. Niektórzy nawet nazywali smoka „złotą, ziejącą ogniem kurą„. W tym czasie Zieloni zbierali armię, aby zaatakować Smoczą Skałę i zabić Rhaenyrę.

Szturm się udał, ale nie wszystko poszło po myśli Zielonych. Baela Targaryen i Rhaenyra Targaryen zdołały uciec. Aegona postanowił wykonać tryumfalny lot nad Smoczą Skałą, ale okazało się to jego kolejnym złym pomysłem. Sunfyre został zaatakowany przez… Księżycową Tancerkę i Baelę. Była to niewiele smoczyca niewiele większa od rumaka. Ale nadrabiała szybkością. Zdołała poważnie ranić Sunfyre, ale gdy smoki złączyły się w śmiertelnym tańcu, zadecydowała ich wielkość i siła, a złoty smok zdecydowanie w nich przodował.

Sunfyre po walce z Księżycową Tancerką

Oba smoki, wraz z Aegonem, spadły na ziemię. Księżycowa Tancerka zginęła, król połamał obie nogi, a Baela trafia do niewoli. Sunfyre był po tej walce jeszcze bardziej osłabiony. Stracił oko i miał liczne rany na grzbiecie i szyi. Było wiadome, że już nigdy nie wzniesie się w przestworza. Od tamtej pory przebywał na dziedzińcu. Najpierw zjadł Księżycową Tancerkę, a później żywił się przyprowadzanymi do niego owcami.

Śmierć Sunfyre i Rhaenyry

Jeszcze w tym samym roku Rhaenyra została schwytana i przetransportowana na Smoczą Skałę. Jej reakcja na widok Sunfyre przedstawiana jest dwojako. Septon Eustace twierdził, że Rhaenyra zaśmiała na widok ran odniesionych przez złotego smoka Aegona. Z kolei poplecznicy Czarnych są zdania, że zły stan Sunfyre skłonił ją do głębokich refleksji nad istotą wojny i jej skutkami.

Sunfyre została nakarmiona Rhaenyrą, ale nie chciała jej zabić. Dopiero, gdy Alfred przebił przyrodnią siostrę Aegona, smok zdecydował się zaspokoić nią głód. Został po niej tylko kawałek lewej nogi. Śmierci Rhaenyry przyglądał się jeden z jej synów – Aegon Młodszy. Z kolei obserwująca to Elinda Massey wydłubała sobie oczy sztyletem, nie mogąc znieść otaczającego ją koszmaru.

Aegon II Targaryen wierzył, że Sunfyre jeszcze będzie zdolna do lotu, ale były to złudne nadzieje. Smok słabł z każdym kolejnym dniem. Pod koniec 130 roku zmarł w wyniku ran odniesionych w walce z Księżycową Tancerką. Aegon wpadł w skrajną rozpacz i kazał stracić jeźdźczynię smoka – Baelę. Doradcy zdołali odwieść go od tego aktu zemsty, żeby nie zezłościć rodu Velaryonów.

Upadek króla

Dalsze rządy Aegona II Targaryena były chwiejne. Marzył o nowym smoku, więc posłał ludzi po smocze jaja ze Smoczej Skały. Chciał, żeby z jednego z nich wykluł się nowy Sunfyre, który będzie jeszcze dumniejszy i dzikszy. Nie udało się jednak wylęgnąć tych jaj. Niedługo później jego rządy dobiegły końca – został otruty przez własnych ludzi. Koronę przejął Aegon III Targaryen, syn Rhaenyry Targaryen, jeździec Chmury, zwany później Aegonem Zgubą Smoków.

Aegon III Targaryen był uważany za złamanego króla, który nie robił nic dla swojego królestwa. Dodatkowo został oskarżony o otrucie ostatniego żyjącego smoka i zniszczenie smoczych jaj poprzez wynajętych magów, którzy mieli doprowadzić do ich wyklucia. Jego niechęć do smoków miała narastać z czasem, a była spowodowana tragiczną śmiercią Chmury i faktem, że Aegon, jako dziecko, widział własną matkę pożeraną przez Sunfyre.

Tak skończyła się historia dumnego Sunfyre, który tragicznie zginął w młodym wieku. Jeśli chcesz poznać kompletną listę smoków występujących i wspominanych w „Tańcu Smoków” znajdziesz ją w naszym spisie – wraz z podziałem na frakcje.