Púca (wym. puka) to jedno z najbardziej zagadkowych stworzeń celtyckiego bestiariusza. Jest to istota nieuchwytna jak mgła nad wrzosowiskami i tak kapryśna, że nawet nawet największe sztormy wydają się sensownymi rozmówcami, z którymi można dojść do porozumienia. Poznaj Púcę – pana przemian i psot.
Púca jest mistrzem zmiennokształtności. W celtyckich legendach przybiera różnorodne postacie. Czasem jest czarnym koniem o złocistych oczach, innym razem czarnym psem, a czasem też… uśmiechniętym królikiem. Ta zmiennokształtna istota może przybierać dowolną postać. Czasem jawi się nawet jako człowiek. Wyjątkowo przystojny lub koszmarnie zdeformowany. Wszystko zależy od sytuacji, potrzeby i humoru tej mitycznej istoty. Púca potrafi wiernie odwzorować każde stworzenie, ale często stanowi jej przerażającą karykaturę.
Najbardziej charakterystyczną cechą tych celtyckich duchów są złote oczy. Możesz je dostrzec w ciemności, gdy mrugają do Ciebie spomiędzy drzew. Ale Púca jest przecież mistrzem zmiennokształtności – pamiętaj o tym. Chociaż często zostawia złoty kolor oczu, to potrafi go zmieniać.
Jest jednak coś, co łączy każdą postać – i nie jest to aspekt fizyczny. Púca zawsze otoczona jest dziwną, tajemniczą i niepokojącą aurą. Zupełnie jakby jego ciało było utkane z echa starożytnych zaklęć i niewypowiedzianych lęków. Możesz mi wierzyć – kiedy zobaczysz tę bestię, z pewnością ją rozpoznasz.
Skąd pochodzi Púca?
Korzenie Púcy sięgają samego serca celtyckiej mitologii, które bije na pograniczu światów. Dokładnie tam, gdzie rzeczywistość zaczyna tracić ostre rysy, a sny zaczynają szczerzyć kły. Wierzenia sugerują, że Púca wywodzi się z Aos Si – pradawnego ludu w różek i duchów, który po upadku tej magicznej krainy przeniknął do jaskiń i wzgórz Irlandii oraz Walii. Púca jest niejako iskrą symbolizującą przetrwanie dawnych sił natury.
Zwyczaje, czyli psoty i przeznaczenie
Púca nie jest zwykłym figlarzem. Jego psoty mogą być nieszkodliwe, ale i śmiertelnie niebezpieczne. Wedle podań, lubi Púca lubi zwodzić nocnych wędrowców, porywać ich na dzikie przejażdżki przez pola i mokradła, a następnie porzucać w najdzikszych rejonach. Zdarza się też, że ta magiczna istota obdarza ludzi proroczymi wizjami lub wiedzą o przyszłości. Dzieje się to jednak tylko wtedy, gdy jest w odpowiednim nastroju. A ten zmienia się szybciej niż pogoda na wybrzeżach Connachtu.
Musisz też wiedzieć, że istnieje jedna noc w roku, gdy Púca jest wyjątkowo aktywny. Te istoty uwielbiają święto Samhain – magiczną noc, podczas której przeplatają się światy żywych i umarłych. W tradycji irlandzkiej ludzie zostawiają specjalne dary, które właśnie Púca może odebrać. Najczęściej są to resztki plonów na polach zwane Púca share. Ich celem jest oczywiście udobruchanie kapryśnego ducha.
Charakterystyka ducha
Ten celtycki duch jest wcieleniem sprzeczności. Może być opiekunem lub katem. Przewodnikiem lub zwodzicielem. Ale zawsze jedno jest pewne: nie znosi przewidywalności. Potrafi być życzliwy wobec tych, którzy okażą mu szacunek. Może też być nieprzejednanie okrutny wobec tych, którzy spróbują go zlekceważyć lub oszukać. Nie bez powodu Púca jest symbolem chaosu. Nie w sensie zniszczenia, ale w sensie kompletnego bałaganu i przypomnienia, że życie jest wyjątkowe i… nieprzewidywalne.
Miej na uwadze, że Púca jest stworzeniem bardzo specyficznym. Chociaż zazwyczaj ogranicza się do psot, mącenia w głowie i zsyłania wizji, to może przejść też do bardziej bezpośrednich działań. Fakt, że jest istotą zmiennokształtną daje mu ogromne pole do popisu. Bo czy chcesz podpaść demonowi, który nagle przemieni się w niedźwiedzia albo w krwiożerczego królika? (Tak, mam tu przed oczami motyw z filmu Mothy Python i Święty Graal – a teraz przynajmniej wiesz, skąd wziął się ten królik).
Gdzie występuje Púca?
Jeśli chcesz mieć szansę spotkać tę istotę, to wędruj przez miejsca dzikie i odludne. Zarośnięte wzgórza, nieprzebyte bagna, najodleglejsze leśne polany, opuszczone ruiny. Każde z tych miejsc może być domem celtyckiego ducha. Pamiętaj też, że Púca najsilniej związany jest z Irlandią, ale jego obecność zauważono też w Walii i Szkocji.
Psotny duch Púca jest przypomnieniem tego, że świat nigdy nie jest tym, czym się wydaje. Pod codzienną maską rzeczywistości czai się dzikość, magia i nieprzewidywalność. A czasem jest to ktoś, kto tylko czeka, by zapewnić Ci niezapomnianą podróż – przy odrobinie szczęścia zdołasz ją przeżyć.
