Echo imienia Fionn Mac Cumhaill wciąż rozbrzmiewa echem po Irlandii, a Fianna wciąż pozostaje w pamięci ludzi. To właśnie tam, w krainie druidów i bohaterów, rodzi się opowieść o wojownikach tak dzielnych, że nawet bogowie składali im hołd. Wśród bitew i pieśni, przy ogniskach i szeptach tajemnic, rozwija się mit – cykl feniański. Nie jako historia, ale jako bijące serce Irlandii.
Nasza historia zaczyna się w dawnej Irlandii, gdzie przebywała Fianna. Byli to elitarni wojownicy, którzy przestrzegali ścisłego kodeksu, a ich dewiza brzmiała: Siła kończyn, czystość serca i czyny zgodne ze słowami. Byli nieustraszeni i uchodzili za niepokonanych. Ponad wszystko cenili sobie honor, a znani byli z niezachwianej odwagi, hojności i gościnności.
Ich przywódcą w tamtych czasach był Cumhall, który za żonę wziął Muirne – córkę druida Tadga mac Nuadata. Druid jednak sprzeciwiał się temu związkowi, a ostatecznie o pomoc w rozstrzygnięciu sporu zwrócił się do Najwyższego Króla Irlandii. Ten poparł Tadgę, co doprowadziło do rozłamów i wojen. Tę sytuację wykorzystał Goll Mac Morna, czyli jeden z najdzielniejszych Fenian. Zabił Cumhalla i przejął dowództwo nad Fianną.
Będąca w ciąży Muirne uciekła, a schronienie znalazła u swojej siostry, Bodhmall oraz jej towarzyszki, Liath Luachry. Kobiety skryły Muirne w górach Slieve Bloom, gdzie na świat przyszedł Demna, znany później jako Fionn Mac Cumhaill. Chłopak wychowywany był w tajemnicy, aby nie dowiedział się o jego istnieniu Goll Mac Morna. Muirne, Bodhmall i Liath Luachra uczyły Fionna sztuki wojennej oraz rozwijały w nim umiejętność przetrwania.
Wczesne życie Fionna i jego sukcesy
Fionn Mac Cumhaill szybko przyswajał wiedzę i rozwijał swoje zdolności. W dzieciństwie mówiono na niego “mały jeleń”, ponieważ nie miał sobie równych w bieganiu przez pola i lasy. Z łatwością przychodziło mu również pływanie i polowanie. No i wieści o nim zaczęły się rozchodzić po świecie, aż w końcu dotarły do Golla Mac Morny. Ten zainteresował się Fionnem, ale nie przykładał większej wagi do plotek. Nie miał też w planach polowania na syna Cumhalla.
Matka i opiekunki Fionna nie chciały jednak ryzykować. Przebrały podopiecznego za chłopca ze wsi i wysłały je w podróż z wędrownymi poetami. Podczas tej drogi Fionn zdobywał mądrość i rozwijał umiejętność retoryki.
Pierwsze walki i Łosoś Wiedzy
Pewnego dnia Fionn Mac Cumhaill napotkał na swojej drodze kobietę pogrążoną w żałobie. Dowiedział się, że jej syn został zabity przez wojownika, który prawdopodobnie przebywał gdzieś w pobliżu. Fionnowi nie zajęło długo jego odnalezienie i… zabicie. Los chciał, że przy ciele mężczyzny odnalazł Tona, czyli magiczną torbę wykonaną ze skóry bociana. Niegdyś należała ona do Cumhalla – tak więc Fionn odzyskał rodzinny skarb.
Chłopak wędrował kolejne dni, aż napotkał druidkę Fionnualę. Jak się dowiedział, od lat przebywała w tym samym miejscu, bezskutecznie próbując złowić legendarnego Łososia Wiedzy. Ponoć ta ryba karmiła się jagodami z Drzewa Życia znajdującego się w innym świecie. Ktokolwiek zjadłby tę rybę, posiadłby całą wiedzę świata. Fionn towarzyszył druidce przez kolejne lata.
W końcu druidka Fionnuala złapała Łososia Wiedzy i poprosiła Fionna, by przyrządził rybę. Zastrzegła jednak, by nie smakował jej nawet w najmniejszym stopniu. Chłopak jednak poparzył kciuk o skórę smażonej ryby i wiedziony instynktem włożył go do ust. Fionnuala nie gniewała się. Wiedziała, że byli w to zamieszani bogowie, a Fionn Mac Cumhaill będzie w przyszłości kimś wyjątkowym. Kazała zjeść mu całą rybę i poinstruowała, że gdy tylko włoży kciuk do ust, będzie miał dostęp do wiedzy całego świata. Miał wykorzystywać ten dar zawsze, gdy potrzebował mądrości lub zdolności przewidywania.
I świadomość pojawienia się takiej konieczności pojawiła się od razu. Fionn Mac Cumhaill wiedział już, że nadszedł czas, by rzucić wyzwanie Gollowi Mac Mornie i odzyskać to, co jest mu należne – dowództwo nad Fianną.
