Dziś krótkie podanie o jednym z najpopularniejszych stworzeń fantasy. Jednocześnie jest to jedno z najbardziej fascynujących zwierząt, jakie kiedykolwiek biegały po ziemi. Z czasem przeszły do mitów i legend. Już mało kto wierzy w ich istnienie. Mówi się o nich, że są owocem ludzkich marzeń i fantazji. A jak wygląda rzeczywistość? Czy jednorożec jest takim, jak go malują?
Jednorożec – skąd właściwie pochodzi?
Wiele osób uważa, że legenda jednorożca zrodziła się po tym, jak ludzie spotkali przedstawicieli gatunku elasmoterium. Choć nie był to zwierz koniowaty, to charakteryzował się wielkim rogiem rosnącym na środku jego czoła. Jeszcze częściej sugeruje się, że mity o jednorożcach powstały na bazie narwali (taka rogata ryba). Niektóre, nieco bardziej krępe i mniej kopytne wersje jednorożców zbliżone są swoim wyglądem do współczesnych nosorożców.
To wszystko jednak można włożyć między bajki. Prawda pozostaje niezmienna i żadne teorie nie zdołają jej obalić. Jednorożce zrodziły się z magii.
Jednorożec na przestrzeni wieków
Wizerunek jednorożców, ich charakter i symbolika ulegały zmianom na przestrzeni wieków. Z czasem te mityczne stworzenia stały się nieodłączną częścią popkultury.
Pierwsze doniesienia o jednorożcach – starożytność
Jednorożce znane były ludziom już w starożytności. Nie ma jednak co do tego absolutnej pewności. Niektórzy sugerują, że mogły to nie być konie z jednym rogiem, a zwierzęta bykowate z profilu. Nie mniej, na rycinach widoczny był tylko jeden róg. Do jego nazwania używano jednak słów, które tłumaczy się na „jednorożec”. Tylko w Biblii zastosowano wyjątek, gdzie słowo „unicornus” zostało zastąpione przez „bawoła”.
Co ciekawe, jednorożców próżno szukać w greckiej mitologii. Powód jest prosty. Grecy byli pewni, że te wspaniałe zwierzęta naprawdę istnieją i żyją swobodnie na terenach Indii. O koniowatych w barwach bieli, czerwieni i czerni i z długim rogiem na głowie pisał Ktezjasz (ok. 440 r p.n.e.). Później nawiązywał do tego Arystoteles i Strabon.
Ciekawostką jest, że w chińskiej mitologii jednorożce wyglądają zupełnie inaczej. Mają ciało jelenia pokryte zieloną łuską i głowę lwa zwieńczoną zakrzywionym rogiem. Z kolei w Japonii jednorożce nazywano kirinami.
Jednorożce w średniowieczu
W średniowieczu, ze względu na obecność jednorożców w Biblii, zwierzęta te były silnie związane z wiarą chrześcijańską. Szybko jednak zaczęło się to zacierać. Jednorożce stały się prostym symbolem czystej miłości i szczęśliwego małżeństwa. Nie oznaczało to jednak, że nie wierzono w ich istnienie. Pojawiały się nawet pisma sugerujące, że przedstawicieli tego gatunku widziano w okolicach Mekki (obecnie Arabia Saudyjska).
Jednorożce współcześnie
Teraz, jaki jednorożec jest, każdy widzi. Pełen magii i wdzięku. Obecny w wielu filmach, książkach i grach. Nic w tym dziwnego, bo zwierzę to jest naprawdę wspaniałe i onieśmielające. Trudno opisać je jednoznacznie, bo wszystko tu zależy już od interpretacji, kreatywności i wyobraźni. Każdy przedstawia jednorożce zgodnie z własną wizją świata fantasy.
Jak wygląda jednorożec?
Jednorożca nie sposób pomylić z żadnym innym stworzeniem. Najczęściej przedstawiany jest jako śnieżnobiały koń (w kłębie do 2 metrów) z długim rogiem. Czasem występował również w barwie czerwonej i czarnej. Początkowo miał jeszcze charakterystyczną kozią bródkę, ale cecha ta z czasem zanikła. Można ją jednak zaobserwować np. w „Heroes of Might & Magic III”. Długi róg znajdujący się na czole zwierzęcia mógł sięgać nawet blisko 2 metrów. A był to róg wyjątkowy, bo magiczny. Ale o tym za chwilę.
Z kolei sylwetka była masywna, umięśniona. Jednorożce są nieco większe od współczesnych koni, ale zasadniczo bardzo je przypominają.
Magiczne zdolności jednorożców
Jednorożce są stworzeniami zrodzonymi z magii. Nie dziwi więc fakt, że i magią posługują się całkiem nieźle. Jest to ich ratunek i zguba zarazem. Swojego magicznego rogu używają do poruszania się pomiędzy światami. Tym sposobem uciekają przed zagrożeniem i skrywają się przed ludzkim wzrokiem. Ponoć i proste zaklęcia rzucać nim potrafią. A jak wszystko zawiedzie, to… cóż… róg ten jest wyjątkowo ostry.
Ludzie szybko odkryli, że mogą wykorzystać to dla własnych korzyści. Tak więc rozpoczęto polowania na te fantastyczne stworzenia. Wierzono, że srebrzysta krew jednorożca ma właściwości uzdrawiające, a odpowiednio wykorzystany róg może zapewnić niewyobrażalną moc jego nowemu właścicielowi. Dodatkowo sproszkowany róg miał być remedium na gorączkę, choroby serca, zatrucia i dżumę. Skóra, mleko i podroby uważano za afrodyzjaki. Nic dziwnego, że te biedne stworzenia stanęły na skraju wyginięcia.
Charakter jednorożców
Jednorożce zwykle przedstawiane są jako dość płoche i spokojne zwierzęta. Czasem, jeśli zdobędzie się ich zaufanie i przyjaźń, wykazują wielką empatię. Potrafią rozumieć ludzkie emocje, odczytywać pragnienia, a także intencje. Oszukanie jednorożca jest niemal niemożliwe. W dodatku nigdy nie zbliży się do ludzi, którzy nie mają nieskazitelnie czystego serca.
Nie oznacza to, że są łagodne jak baranki. Wręcz przeciwnie. Leonardo da Vinci twierdził, że jednorożce są dzikie, nieokiełznane i okrutne. Uspokajają się dopiero, gdy spotkają na swojej drodze osobę czystą, godną zaufania. Jednak uzbrojone w róg i potężne kopyta, zawsze staną w obronie swoich młodych. Zagrożenie, o ile nie zdołają uciec, z łatwością wyeliminują. Chodzą pogłoski, że jednorożce są w stanie upolować nawet słonia, jeśli stanie on na ich drodze.
Jednorożce w popkulturze
Różne wizerunki tych fantastycznych stworzeń można znaleźć w licznych książkach, grach i filmach fantasy. Przedstawiane są na niezliczone sposoby, ale zawsze wyróżniają się swoim pięknem, gracją i wielką mocą. Wykorzystane zostały chociażby w takich dziełach jak „Wiedźmin”, „Ostatni jednorożec”, „Harry Potter”, „Zły jednorożec” czy w… „My Little Pony”.
Wiesz już niemal wszystko o jednorożcach. Kiedy podróżujesz, rozglądaj się uważnie. Być może gdzieś pomiędzy drzewami dostrzeżesz srebrzystą grzywę znikającego zwierzęcia. A być może będzie tak, że zauważy Twoje dobre serce i to właśnie Ciebie obdarzy swoim bezcennym zaufaniem.
